Jeśli chodzi o liczbę czasów i sposób ich tworzenia, język niemiecki jest sporo prostszy od języka angielskiego. Uczniowie i kursanci oddychają z ulgą, kiedy okazuje się, że muszą poznać tylko 6 czasów gramatycznych. Do wyrażania przyszłości służą 2 czasy: FUTUR I i FUTUR II, do wyrażania teraźniejszości: PRÄSENS, do wyrażania przeszłości: PERFEKT, PRÄTERITUM (lub inaczej IMPERFEKT) i PLUSQUAMPERFEKT.
Popatrz na schematy budowy tych czasów:
FUTUR I:
podmiot + słówko posiłkowe werden + (…) + bezokolicznik.
Ich werde mit dir meine Hausaufgaben machen.
FUTUR II
podmiot + słówko posiłkowe werden + (…) + III forma czasownika + słówko posiłkowe haben/sein.
Ich werde wohl mit dir meine Hausaufgaben schnell gemacht haben.
PRÄSENS
podmiot + forma osobowa czasownika + (…)
Ich mache meine Hausaufgaben mit dir.
PRÄTERITUM
podmiot + II forma czasownika + (…)
Ich machte meine Hausaufgaben mit dir.
PERFEKT
podmiot + słówko posiłkowe haben/sein. + (…) + III forma czasownika
Ich habe mit dir meine Hausaufgaben gemacht.
PLUSQUAMPERFEKT
podmiot + słówko posiłkowe haben/sein w II formie: hatte/war + (…) + III forma czasownika
Ich hatte mit dir meine Hausaufgaben gemacht.
Proste, prawda? Problem powstaje, gdywidzimy gramatyczny czas teraźniejszy, ale nie tłumaczymy go czasem teraźniejszym. Popatrz na te przykłady:
PRÄSENS
Ich fahre nach Warschau. – Jadę do Warszawy.
Morgen fahre ich nach Warschau. – Jutro pojadę do Warszawy.
Vorgestern fahre ich nach Warschau. – Przedwczoraj pojechałam do Warszawy. (chociaż tej formy nie używa się często)
We wszystkich zdaniach gramatycznie rozpoznajesz czas teraźniejszy, ale tylko w zdaniu pierwszym można odnieść je do teraźniejszości. W zdaniu drugim i trzecim widzimy określenia czasu: morgen- jutro, vorgestern- przedwczoraj i to one warunkują, jak przetłumaczymy te zdania.
PERFEKT
Perfekt zasadniczo wyraża przeszłość.
Wir haben Berlin besichtigt. – Zwiedziliśmy Berlin.
Może jednak odnieść się do przyszłości.
Bis zum nächsten Jahr haben wir Berlin besichtigt. – Do następnego roku zwiedzimy Berlin.
FUTUR I
Futur I wyraża przyszłość.
Ich werde auf dem Balkon rauchen. – Zapalę na balkonie.
Może wyrażać też przypuszczenie odnoszące się do teraźniejszości:
Wo ist er? Er wird wahrscheinlich auf dem Balkon rauchen. – Gdzie on jest? Prawdopodobnie pali na balkonie.
FUTUR II
Futur II wyraża przyszłość.
Er wird morgen die Arbeit beendet haben. – Jutro skończy pracę.
Może też odnosić się do prawdopodobnych zdarzeń z przeszłości:
Vorgestern wird er die Arbeit vermutlich beendet haben. – Przedwczoraj być może skończył tę pracę.
Chcesz zrozumieć niuanse i zawiłości języka niemieckiego? Zapisz się na konsultację, podczas której zrozumiesz, że w niemieckim nie ma nic trudnego. Z moim ponad 20-letnim doświadczeniem w nauczaniu i na bazie przygotowanych ćwiczeń wytłumaczę ci to skutecznie i z lekkością!
